خلاصه ی کتاب سیری در سیره نبوی اثر شهید مطهری (ره)

این مجموعه نفیس و زیبا به نام(نهج البلاغه)که اکنون در دست ماست و روزگار از کهنه کردن ان ناتوان است نهج البلاغه کتابی شگفت:وگذشت زمان و ظهور افکار و اندیشه های نوتر وروشنتر مرتبا بر ارزش ان افزوده است.منتخبی از خطابه ها و دعاهها و وصایا و نامهها و جمله های کوتاه مولای متقیان علی (ع) است که به وسیله سید شریف بزرگوار (رضی) در حدود هزار سال پیش گرداوری شده است.ص21

کلمات امیرالمومنین (ع)از قدیمیترین ایام با دو امتیاز همراه بوده است وبااین دوامتیاز شناخته شده است:یکی فصاحت و بلاغت و دیگری چند جانبه بودن و به اصطلاح امروز چند بعدی بودن.ص25

علی (ع) یگانه کسی است بعد از رسول خداکه مردم به حفظ و ضبط سخنانش اهتمام داشتند.ص28

از چهارده قرن پیش تا کنون جهان هزاران رنگ به خود گرفته فرهنگها تغیر و تحول یافته و ذایقهها دگرگون شده است.ص33

ممکن است کسی بپندارد که فرهنگ قدیم و ذوق قدیم سخن علی را می پسندد و در برابرش خاضع بود فکر و ذوق جدید به نحو دیگری قضاوت می کند اما باید بدانیم که سخن علی(ع)چه از نظر صورت و چه ازنظر معنی محدود به هیچ زمان و هیچ مکانی نیست انسانی و جهانی است.ص34

نگاهی کلی به مباحث و مسایل نهج البلاغه:

---

برچسب‌ها: خلاصه ی کتاب, سیری در سیره نبوی, اثر شهید مطهری (ره),

  احقيت و اولويت (نص و وصيت)

در نهج البلاغه درباره اين مطلب به سه اصل استدلال شده است : وصيت و نص رسول خدا ، ديگر شايستگی اميرمؤمنان ( ع ) و اينكه جامه خلافت تنها بر اندام او راستمی‏آيد ، سوم روابط نزديك نسبی و روحی آن حضرت با رسول خدا ( ص  . (

نص و وصيت

برخی می‏پندارند كه در نهج البلاغه به هيچ وجه به مساله نص اشاره‏ای نشده‏ است ، تنها به مساله صلاحيت و شايستگی اشاره شده است . اين تصور صحيح نيست ، زيرا اولادر خطبه 2 نهج البلاغه كه در فصل پيش نقل كرديم ، صريحا درباره اهل بيت‏ می‏فرمايد : « و فيهم الوصيه و الوراثه » يعنی وصيت رسول خدا (ص) و همچنين وراثت رسول خدا(ص) در ميان آنها است . 
ثانيا در موارد زيادی علی ( ع ) از حق خويش چنان سخن می‏گويد كه جز با مساله تنصيص و مشخص شدن حق خلافت برای او بوسيله پيغمبر اكرم ( ص ) قابل توجيه نيست . در اين موارد سخن علی اين نيست كه چرا مرا با همه‏ جامعيت شرائط كنار گذاشتند و ديگران را برگزيدند ، سخنش اينستكه حق‏ قطعی و مسلم مرا از من ربودند . بديهی است كه تنها با نص و تعيين قبلی‏ 
از طريق رسول اكرم ( ص ) است كه می‏توان از حق مسلم و قطعی دم زد ، صلاحيت و شايستگی حق بالقوه ايجاد می‏كند نه حق بالفعل ، و در مورد حق‏ بالقوه سخن از ربوده شدن حق مسلم و قطعی صحيح نيست .

اكنون مواردی را ذكر می‏كنيم كه علی ( ع ) خلافت را حق خود می‏داند .

---

برچسب‌ها: سیری در نهج البلاغه, احقيت و اولويت, نص و وصيت,

  احقیت و اولویت (لياقت و فضيلت)

در نهج البلاغه درباره اين مطلب به سه اصل استدلال شده است : وصيت و نص رسول خدا ، ديگر شايستگی اميرمؤمنان ( ع ) و اينكه جامه خلافت تنها بر اندام او راستمی‏آيد ، سوم روابط نزديك نسبی و روحی آن حضرت با رسول خدا ( ص  . (

از مساله نص صريح و حق مسلم و قطعی كه بگذريم مساله لياقت و فضيلت‏ مطرح می‏شود ، در اين زمينه نيز مكرر در نهج البلاغه سخن به ميان آمده است‏ ، در خطبه " شقشقيه " می‏فرمايد : 
" اما و الله لقد تقصمها ابن ابی‏قحافه و انه ليعلم ان محلی منها محل‏ القطب من الرحی ينحدر عنی السيل و لا يرقی الی الطير  " . به خدا سوگند كه پسر ابوقحافهخلافت را مانند پيراهنی به تن كرد در حالی كه می‏دانست آن محوری كه اين دستگاه بايد برگرد آن بچرخد من هستم . 

---

برچسب‌ها: سیری در نهج البلاغه, احقیت و اولویت, لياقت و فضيلت,

  احقیت و اولویت (قرابت و نسب)

در نهج البلاغه درباره اين مطلب به سه اصل استدلال شده است : وصيت و نص رسول خدا ، ديگر شايستگی اميرمؤمنان ( ع ) و اينكه جامه خلافت تنها بر اندام او راستمی‏آيد ، سوم روابط نزديك نسبی و روحی آن حضرت با رسول خدا ( ص  . (

چنانكه می‏دانيم پس از وفات رسول اكرم ( ص ) سعد بن عباده انصاری‏ مدعی خلافت شد و گروهی از افراد قبيله‏اش دور او را گرفتند ، سعد و اتباع‏ وی محل سقيفه را برای اينكار انتخاب كرده بودند ، تا آنكه ابوبكر و عمر و ابوعبيده جراح آمدند و مردم را از توجه به سعد بن ابی عباده باز داشتند و از حاضرين برای ابوبكر بيعت گرفتند ، در اين مجمع سخنانی ميان مهاجران و انصار رد و بدل شد و عوامل مختلفی در تعيين سرنوشت نهائی اين جلسه تاثير داشت .

---

برچسب‌ها: سیری در نهج البلاغه, احقیت و اولویت , قرابت و نسب,

  سلوك و عبادت از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت در اسلام

عبادت و پرستش خداوند يكتا و ترك پرستش هر موجود ديگر ، يكی از اصول تعليمات پيامبران الهی است ، تعليمات هيچ پيامبری از عبادت خالی‏ نبوده است .

چنانكه می‏دانيم در ديانت مقدسه اسلام نيز عبادت سر لوحه همه تعليمات‏  است ، چيزی كه هست در اسلام عبادت به صورت يك سلسله تعليمات جدا از زندگی كه صرفا به دنيای ديگر تعلق داشته باشد وجود ندارد ، عبادات اسلامی‏  با فلسفه‏های زندگی توام است و در متن زندگی واقع است . 
گذشته از اينكه برخی عبادات اسلامی به صورت مشترك و همكاری دسته جمعی‏ صورت می‏گيرد ، اسلام به عبادتهای فردی نيز آنچنان شكل داده است كه متضمن‏انجام پاره‏ای از وظايف زندگی است ، مثلا نماز كه مظهر كامل اظهار عبوديت است چنان در اسلام شكل خاص يافته است كه حتی فردی كه می‏خواهد در گوشه خلوت به تنهائی نماز بخواند خود به خود به انجام پاره‏ای از وظائف اخلاقی‏ و اجتماعی از قبيل نظافت ، احترام به حقوق ديگران ، وقت شناسی ، جهت‏ 
شناسی ، ضبط احساسات ، اعلام صلح و سلم با بندگان شايسته خدا و غيره مقيد می‏گردد .

از نظر اسلام هر كار خير و مفيدی اگر با انگيزه پاك خدائی توام باشد عبادت است ، لهذا درس خواندن ، كار و كسب كردن ، فعاليت اجتماعی‏ كردن اگر لله و فی اللهباشد عبادت است . 
در عين حال ، اسلام نيز پاره ‏ای تعليمات دارد كه فقط برای انجام مراسم‏ عبادت وضع شده است از قبيل نماز و روزه و اين خود فلسفه‏ای خاص دارد .

---

برچسب‌ها: سیری در نهج البلاغه, سلوك و عبادت, از دیدگاه نهج البلاغه,

  حب علی در قرآن و سنت

میخواهیم بررسی کنیم که آیا اسلام و قرآن محبوبی را برای ما انتخاب كرده‏اند يا نه ؟ قرآن سخن پيامبران گذشته را كه نقل می‏كند می‏گويد همگان گفتند : " ما از مردم مزدی نمی‏خواهيم تنها اجر ما بر خداست " . اما به پيغمبر خاتم خطاب می‏كند :

 قل لا اسئلكم عليه اجرا الا المودش فی القربی   سوره شوری ، آيه 23

 بگو از شما مزدی را درخواست نمی‏كنم مگر دوستی خويشاوندان نزديكم " 
اينجا جای سئوال است كه چرا ساير پيامبران هيچ اجری را مطالبه نكردند ولی نبی اكرم برای رسالتش مطالبه مزد كرد ، دوستی خويشاوندان نزديكش را به عنوان پاداش رسالت از مردم خواست ؟ 
قرآن خود به اين سئوال جواب می‏دهد :

قل ما سئلتكم من اجر فهو لكم ان اجری الا علی الله ، سوره سبأ ، آيه 47

 بگو مزدی را كه درخواست كردم چيزی است كه سودش عايد خود شماست . مزد من جز بر خدا نيست  .

---

برچسب‌ها: جاذبه و دافعه علی(علیه السلام), حب علی, در قرآن و سنت,

  رمز جاذبه علی (علیه السلام)

سبب دوستی و محبت علی در دلها چيست ؟

 رمز محبت را هنوز كسی كشف نكرده است ، يعنی نمی‏توان آنرا فورموله‏ كرد و گفت اگر چنين شد چنان می‏شود و اگر چنان شد چنين ، ولی البته رمزی‏ دارد . چيزی در محبوب هست كه برای محب از نظر زيبائی خيره كننده است‏ و او را به سوی خود می‏كشد . جاذبه و محبت در درجات بالا عشق ناميده‏ می‏شود . علی محبوب دلها و معشوق انسانهاست . چرا ؟ و در چه جهت ؟ فوق‏ العادگی علی در چيست كه عشقها را برانگيخته و دلها را به خود شيفته‏ ساخته و رنگ حيات جاودانی گرفته است و برای هميشه زنده است ؟

---

برچسب‌ها: جاذبه و دافعه علی, رمز جاذبه, علی (علیه السلام),

  دموكراسی علی(علیه السلام)

اميرالمؤمنين با خوارج در منتهی درجه آزادی و دموكراسی رفتار كرد . او خليفه است و آنها رعيتش ، هر گونه اعمال سياستی برايش مقدور بود اما او زندانشان نكرد و شلاقشان نزد و حتی سهميه آنان را از بيت المال قطع‏ نكرد ، به آنها نيز همچون ساير افراد می‏نگريست . اين مطلب در تاريخ‏ زندگی علی عجيب نيست اما چيزی است كه در دنيا كمتر نمونه دارد . آنها در همه جا در اظهار عقيده آزاد بودند و حضرت خودش و اصحابش با عقيده‏ آزاد با آنان روبرو می‏شدند و صحبت می‏كردند ، طرفين استدلال می‏كردند ، استدلال يكديگر را جواب می‏گفتند .

شايد اين مقدار آزادی در دنيا بی‏سابقه باشد كه حكومتی با مخالفين خود تا اين درجه با دموكراسی رفتار كرده باشد . می‏آمدند در مسجد و در سخنرانی‏ و خطابه علی پارازيت ايجاد می‏كردند . روزی علی اميرالمؤمنين بر منبر بود مردی آمد و سئوالی كرد . علی بالبديهة جواب گفت . يكی از خارجيها از بين مردم فرياد زد : قاتله الله‏ ما افقهه ( خدا بكشد اين را ، چقدر دانشمند است ) ، ديگران خواستند 
متعرضش شوند اما علی فرمود رهايش كنيد او به من تنها فحش داد .

---

برچسب‌ها: جاذبه و دافعه علی(علیه السلام), دموكراسی , علی(علیه السلام),

 بهترين وسيله تهذيب نفس

در عشقهای حيوانی ، تمام عنايت و اهتمام عاشق به صورت معشوق و تناسب‏ اعضاء و رنگ و زيبائی پوست اوست و آن غرائز است كه انسان را می‏كشد و مجذوب می‏سازد ، اما پس از اشباع غرائز ديگر آن آتشها فروغ ندارد ، و به‏ سردی می‏گرايد و خاموش می‏گردد.

اما عشق انسانی همچنانكه گفتيم حيات است و زندگی ، اطاعت آور است و پيروساز . و اين عشق است كه عاشق را مشاكل با معشوق قرار می‏دهد و وی‏ می‏كوشد تا جلوه‏ای از معشوق باشد و كپيه‏ای از روشهای او ، همچنانكه خواجه نصيرالدين طوسی در شرح اشارات‏ بوعلی می‏گويد :
و النفسانی هو الذی يكون مبدأ و مشاكله نفس العاشق لنفس المعشوق فی‏ الجوهر ، و يكون أكثر اعجابه بشمائل المعشوق لانها آثار صادرش عن نفسه . .  و هو يجعل النفس لينة شيقة ذات وجد ورقة منقطعة عن الشواغل الدنيوية .

---

برچسب‌ها: جاذبه و دافعه علی(علیه السلام), بهترين وسيله, تهذيب نفس,

 ناكثين و قاسطين و مارقين

علی در دوران خلافتش سه دسته را از خود طرد كرد و با آنان به پيكار برخاست : اصحاب جمل كه خود آنان را ناكثين ناميد و اصحاب صفين كه آنها را قاسطين خواند و اصحاب نهروان يعنی خوارج كه خود آنها را مارقين‏ می‏خواند.

 فلما نهضت بالامر نكثت طائفة و مرقت اخری و قسط آخرون

پس چون به امر خلافت قيام كردم ، طائفه‏ای نقض بيعت كردند ، جمعيتی از دين بيرون رفتند ،جمعيتی از اول سركشی و طغيان كردند .

---

برچسب‌ها: ناكثين , قاسطين , مارقين,

شیعه و دفاع از حریم آن در خطبه های حضرت زهرا علیهاالسلام

چکیده

«شیعه» نامی آشنا در فرهنگ توحید بوده و قرآن بزرگ ترین شاهد این گفتار است. در قرآن، حضرت ابراهیم علیه السلام «شیعه» نامیده شده است؛ زیرا ادامه دهنده جریان توحیدی حضرت نوح علیه السلام بود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام نیز شیعه بودند.

«تشیّع» راهی جدا یا منشعب از اسلام نیست، بلکه امتداد خط حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و استمرار طریق توحید است. روشن است که در راه خدا و جریان توحیدی، انتخاب خلیفه و وصیّ پیغمبر همانند انتخاب پیامبر، فقط به دست خدا و به فرمان او انجام می گیرد. این همان اعتقادی است که شیعه را از دیگران ممتاز می گرداند.

حضرت زهرا علیهاالسلام در خطبه مبارک خود، به دفاع از این بینش می پردازد و در مقابل تمام جریاناتی که تا آن زمان پدید آمده بودند یا در آینده به تبع آن ها می توانستند پدید بیایند، ایستاده، مخالفت صریح خود را اعلام می کند؛ زیرا نتیجه آن ها را بسیار شوم می داند که جز خون ریزی و بدبختی ثمره ای نخواهد داشت، در حالی که اگر همان جریان برگزیده الهی که در رهبری حضرت علی علیه السلام متجلّی بود، پس از رسول اکرم صلی الله علیه و آله ادامه می یافت، یقینا به خوش بختی و سعادت تمام جوامع بشری منتهی می شد و اسلام آینده ای روشن و درخشان می داشت که در سایه آن، مردم در نهایت آسایش و رفاه، از نعمت های فراوان مادی و معنوی بهره مند می شدند و درهای برکت از آسمان و زمین برایشان گشوده می گشت؛ ولی افسوس!

ادامه مطلب 

بسم اللّه الرحمن الرحيم‏

شهادت حضرت فاطمه زهراء (س) واقعيتى است كه منابع حديثى و تاريخ شيعه و سنّى بر آن گواه است. برخى به علت عدم آشنائى با حديث و تاريخ، در اين واقعيت ترديد نموده‏اند. از اينرو گوشه‏اى از شواهد اين مصيبت بزرگ را تنها از منابع معتبر اهل‏سنّت تقديم پويندگان حق و حقيقت مى‏نمائيم.

* * *

قال رسول اللَّه (ص): «... فتكون اوّل من يلحقنى من اهل بيتى فتقدم علىّ محزونة مكروبة مغمومة مقتولة ».

(فاطمه) اولين كسى از اهل‏بيتم مى‏باشد كه به من ملحق مى‏گردد، پس بر من وارد مى‏شود، محزون، مكروب، مغموم، مقتول...

فرائد السمطين ج 2، ص 34

* * *

قال موسى بن جعفر (ع): انَّ فاطمة (س) صدّيقة شهيده.

اصول كافى ج 1، ص 381

* * *

قال ابن عباس: إنّ الرّزيّة كُلَّ الرّزية، ما حال بين رسول‏اللَّه (ص) و بين كتابه.

مصيبت تمام مصيبت آنگاه رخ داد كه بين پيامبر (ص) و نوشتارش حائل گرديدند.

صحيح بخارى ج 1، 120

* * *

---

برچسب‌ها: شهادت‏, حضرت فاطمه, زهرا (س), واقعيتى, انكار ناپذير,

 نشريه مودت

مدرسه علمیه اميرالمومنين (عليه السلام)

شماره ششم| آبان ماه 92

براي دانلود بر روي تصوير كليك كنيد

  نشريه مودت

مدرسه علمیه اميرالمومنين (عليه السلام)

شماره پنجم| مهرماه 92

براي دانلود بر روي تصوير كليك كنيد

 چهل حدیث پیرامون امام حسین (علیه السلام) و عزاداری

*آتش عشق حسينى

قال رسول الله ص: ان لقتل الحسين ع حرارة فى قلوب المؤمنين لا تبرد ابدا
پيامبراكرم ص فرمود: براى شهادت حسين ع، حرارت و گرمايى در دل‌هاى مؤمنان است كه هرگز سرد و خاموش نمی شود   جامع احاديث الشيعه، ج 12، ص556

*عاشورا، روز غم
قال الرضا ع: من كان يوم عاشورا يوم مصيبته و حزنه و بكائه جعل الله عزوجل يوم القيامة يوم فرحه و سروره
امام رضا ع فرمود: هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه‏اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى‏دهد بحارالانوار، ج 44، ص284

 *محرم، ماه سوگوارى
قال الرضا ع: كان ابى اذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا و كانت الكابة تغلب عليه حتى يمضى منه عشرة ايام، فاذا كان اليوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته و حزنه و بكائه
امام رضا ع فرمود: هر گاه ماه محرم فرا مى‏رسيد، پدرم موسى بن‏ جعفر ديگر خندان ديده نمى‏شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى‏يافت تا آن كه ده روز از محرم مى‏گذشت، روز دهم محرم كه مى‏شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود امالى صدوق، ص 111

 *ديده‏هاى خندان
قال رسول الله ص: يا فاطمة! كل عين باكية يوم القيامة الا عين بكت على مصاب الحسين فانها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنة
پيامبراكرم ص فرمود: فاطمه جان! روز قيامت هر چشمى گريان است، مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى‏شود بحارالانوار،ج 44، ص293

 *سالگرد سوگ حسين ع
عن الصادق ع: نيح على الحسين بن على سنة فى كل يوم و ليلة و ثلاث سنين من اليوم الذى اصيب فيه
حضرت صادق ع فرمود: يك سال تمام، هر شب و روز بر حسين بن على ع نوحه‌خوانى شد و سه سال، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت بحارالانوار،ج 79، ص102

 *وقف براي عزادارى
قال الصادق ع: قال لى ابى: يا جعفر! اوقف لى من منالى كذا و كذا النوادب تندبنى عشر سنين بمنى ايام منى
امام صادق ع مى‏فرمايد: پدرم امام باقرع به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه‌خوانان كن كه به مدت ده سال در «منا» در ايام حج، بر من نوحه‌خوانى و سوگوارى كنند بحارالانوار، ج 46، ص220

 *نوحه‌خوانى سنتى
عن ابى هارون المكفوف قال: دخلت على ابى عبد الله ع فقال لى: انشدنى، فأنشدته فقال: لا، كما تنشدون و كما ترثيه عند قبره
ابوهارون مكفوف مى‏گويد: خدمت حضرت صادق ع رسيدم امام به من فرمود: «برايم شعر بخوان» پس برايش اشعارى خواندم فرمود: اينطور نه، همان طور كه براى خودتان شعر خوانى مى‏كنيد و همانگونه كه نزد قبر حضرت سيد الشهداء مرثيه مى‏خوانى بحارالانوار، ج 44، ص287

 *پاداش شعر گفتن براى حسين ع
قال الصادق ع: ما من احد قال فى الحسين شعرا فبكى و ابكى به الا اوجب الله له الجنة و غفر له
امام صادق ع به جعفر بن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين ع شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى‏كند و او را مى‏آمرزدرجال شيخ طوسى، ص289

 *سرودن براى اهل‌بيت ع
قال الصادق ع: من قال فينا بيت شعر بنى الله له بيتا فى الجنة
امام صادق ع فرمود: هر كس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه‏اى در بهشت، بنا مى‏كند وسائل الشيعه،ج 10، ص467

 *اصحاب مدح و مرثيه
قال الصادق ع: الحمد لله الذى جعل فى الناس من يفد الينا و يمدحنا و يرثى لنا
امام صادق ع فرمود: خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى‏آيند و بر ما وارد مى‏شوند و ما را مدح و مرثيه مى‏گويند وسائل الشيعه، ج 10، ص469

 *شعرخوانى در ايام عزا
قال الرضا ع: يا دعبل! احب ان تنشدنى شعرا فان هذه الايام حزن كانت علينا اهل البيت ع
امام رضا ع به دعبل شاعر اهل بيت فرمود: اى دعبل! دوست دارم كه برايم شعرى بسرايى و بخوانى، چرا كه اين روزها ايام عاشورا روز اندوه و غمى است كه بر ما خاندان رفته استجامع احاديث الشيعه، ج 12، ص567

 *مرثيه، نصرت اهل بيت ع
عن الرضا ع: يا دعبل! ارث الحسين ع فانت ناصرنا و مادحنا ما دمت حيا فلا تقصر عن نصرنا ما استطعت
امام رضا ع فرمود: اى دعبل! براى حسين بن على ع مرثيه بگو، تو تا زنده‏اى، ياور و ستايشگر مايى، تا مى‏توانى، از يارى ما كوتاهى مكن جامع احاديث الشيعه،ج 12، ص567

 *شيعيان همراه و همدل با ائمه
قال على ع: ان اللهاختار لنا شيعة ينصروننا و يفرحون بفرحنا و يحزنون لحزننا
على ع فرمود: خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى‏كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى‏شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى‏گردند غررالحكم،ج 1، ص235

 *كشته اشك
قال الحسين ع: انا قتيل العبرة لا يذكرنى مؤمن الا بكى
حسين بن على ع فرمود: من كشته اشكم هيچ مؤمنى مرا ياد نمى‏كند مگر آن كه ـ به خاطر مصيبتهايمـ گريه مى‏كند بحارالانوار، ج 44، ص279

 *يك قطره اشك
قال الحسين ع: من دمعت عيناه فينا قطرة بوأه الله عز و جل الجنة
حسين بن على ع فرمود: چشمان هر كس كه در مصيبتهاى ما قطره‏اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى‏دهد احقاق الحق، ج 5، ص523

 *بهشت، پاداش عزادارى
قال على بن الحسين السجاد ع: ايما مؤمن دمعت عيناه لقتل الحسين و من معه حتى يسيل على خديه بوأه الله فى الجنة غرفا
امام سجاد ع فرمود: هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته‌شدن حسين بن على ع و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى شود، خداوند او را در غرفه‏هاى بهشتى جاى مى‏دهدينابيع المودّه، ص429

 *به ياد فرزندان فاطمه س
قال السجاد ع: انى لم اذكر مصرع بنى فاطمة الا خنقتنى لذلك عبرة
امام سجاد ع فرمود: من هرگز شهادت فرزندان فاطمه را به ياد نياوردم، مگر آن كه به خاطر آن، چشمانم اشكبار گشت بحارالانوار، ج 46، ص109

 *سوگوارى در خانه‏‌ها
قال الباقر ع: ثم ليندب الحسين و يبكيه و يأمر من فى داره بالبكاء عليه و يقيم فى داره مصيبته باظهار الجزع عليه و يتلاقون بالبكاء بعضهم بعضا فى البيوت و ليعز بعضهم بعضا بمصاب الحسين ع
امام باقرع نسبت به كسانى كه در روز عاشورا نمى‏توانند به زيارت آن حضرت بروند، اينگونه دستور عزادارى دادند و فرمودند: بر حسين ع ندبه و عزادارى و گريه كند و به اهل خانه خود دستور دهد كه بر او بگريند و در خانه‏اش با اظهار گريه و ناله بر حسين ع، مراسم عزادارى بر پا كند و يكديگر را با گريه و تعزيت و تسليت گويى در سوگ حسين ع در خانه‏هايشان ملاقات كنند كامل الزيارات، ص175

 *اشك على ع در سوگ شهداى كربلا
قال الباقر ع: مر على بكربلا فى اثنين من اصحابه قال: فلما مر بها ترقرقت عيناه للبكاء ثم قال: هذا مناخ ركابهم و هذا ملقى رحالهم و هيهنا تهراق دماؤهم، طوبى لك من تربة عليك تهراق دماء الأحبة
امام باقر ع فرمود: اميرالمؤمنين ع با دو تن از يارانش از «كربلا» گذر كردند، حضرت، هنگام عبور از آنجا، چشمهايش اشك‌آلود شد، سپس فرمود: اينجا مركب‌هايشان بر زمين مى‏خوابد، اينجا محل بار افكندنشان است و اينجا خون‌هايشان ريخته مى‏شود، خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان بر روى تو ريخته مى‏شود! بحارالانوار، ج 44، ص 258

---

برچسب‌ها: چهل حدیث پیرامون امام حسین (علیه السلام) و عزاداری,

  خلاصه ای از زندگانی امام محمد باقر(علیه السلام)

نام:محمد بن علی

نام پدر:امام سجاد(ع)

نام مادر:فاطمه دختر امام حسن مجتبی

شهرت:باقر(شکافنده)

کنیه:ابو جعفر

محل تولد:مدینه منوره

زمان تولد:اول یا سوم رجب سال ۵۷ هجری

مزار آن امام:قبرستان بقیع در مدینه

سیر حیات:سه سال و شش ماه همراه با جد بزرگوارش امام حسین(ع)

سی و چهار سال  و ۱۵ روز با پدرش امام سجاد(ع)

نزدیک به بیست سال امامت در حالیکه خلفای بنی امیّه و بنی عباس حکومت می نمودند.

تعداد فرزندان:۷ فرزندان

بقیه متن در ادامه مطلب

---

برچسب‌ها: خلاصه ای از زندگانی امام محمد باقر(علیه السلام),

  نشريه مودت

مدرسه امير المومنين (عليه السلام)

شماره سوم | مرداد92

براي دانلود بر روي تصوير كليك كنيد

  نشريه مودت

مدرسه امير المومنين (عليه السلام)

شماره دوم | ارديبهشت 92

براي دانلود بر روي تصوير كليك كنيد

 خلاصه ای از زندگانی امیرالمومنین علیه السلام

امام علي بن ابي طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف در سيزده رجب سال سي ام عام الفيل، يعني 23 سال پيش از هجرت نبوي در درون كعبه معظمه ديده به جهان گشود.(1)

پدرش ابوطالب بن عبدالمطلب، كه با عبدالله بن عبدالمطلب پدر حضرت محمد(ص)، برادر اعياني و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عايذ مخزومي بود.(2) مادرش فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبد مناف بود. وي از جمله بانوان گروه نخست بود كه به پيامبر(ص) ايمان آورد و مسلمان شد و رنج هاي ايام حضور در مكه را به همراه همسر و خانواده اش متحمل گرديد و در هنگام هجرت پيامبر (ص)، وي نيز به مدينه هجرت نمود و در همين شهر مقدس بدرود حيات گفت و پيامبر (ص) با پيراهن خود وي را كفن كرد، تا بدين وسيله او را از گزند گزندگان زمين و هم از آسيب قبر در امان نگه دارد و اقرار به ولايت فرزندش علي بن ابي طالب(ع) را به وي تلقين كرد، تا هنگام پرسش نكيرين، به راحتي پاسخشان دهد. رسول خدا(ص)، او را بدين طريق احترام كرد و از اين فضل عظيم برخوردار ساخت.(3)

ابوطالب(ع) و همسرش فاطمه بنت اسد(س) براي پيامبر (ص) و گسترش دين مبين اسلام تلاش هاي زيادي به عمل آورده و رنج ها و سختي هاي فراواني متحمل گرديدند. از زماني كه حضرت عبدالمطلب(ع) وفات يافت، كفالت نواده يتيمش محمد بن عبدالله(ص) بر عهده عمويش ابوطالب(ع) افتاد و وي آن حضرت را تا آخر عمرش (به مدت 44 سال) سرپرستي و پشتيباني نمود و از عقايد و افكارش حمايت كرد.

ابوطالب(ع) و فاطمه بنت اسد(س)، در نگه داري پيامبر (ص) چنان عمل مي كردند، كه وي را بر فرزندان خود ترجيح مي دادند و به او بهتر و بيشتر مي رسيدند. به همين لحاظ پيامبر (ص)، با وجود آن دو مهربان، احساس يتيمي نمي كرد و جاي پدر و مادر خويش را خالي نمي ديد. حضرت علي(ع) و برادران و خواهرانش، نخستين كساني بودند كه هم از سوي پدر و هم از سوي مادر، هاشمي بودند.(4)

كنيه هاي امام علي(ع) عبارت است از: ابوالحسن، ابوالحسين، ابوالحسنين، ابوالسبطين و الريحانتين و ابوتراب. معروف ترين كنيه هايش ابوالحسن و ابوتراب مي باشد. القاب آن حضرت عبارتند از: اميرالمؤمنين، سيدالوصيين، سيدالمسلمين، سيدالاوصياء، سيدالعرب، خليفه رسول الله، امام المتقين، يعسوب المؤمنين، صهر رسول الله، حيدر، مرتضي، وصي و … تولد مبارك آثارش در شهر مكه معظمه و در داخل خانه خدا (كعبه) واقع گرديد.

تولد در خانه كعبه، فضيلتي ويژه حضرت علي(ع) است و خداي متعال، تنها وي را به چنين امتيازي كرامت نمود. نه پيش از او و نه پس از او، براي هيچ كسي چنين فضيلتي پديد نيامده است.(5)

مرحوم شيخ عباس قمي، كيفيت ولادت آن حضرت را چنين بيان كرد: آن چه به سندهاي بسيار وارد شده، آن است كه روزي عباس بن عبدالمطلب، با يزيد بن قعنب و با گروهي از بني هاشم و جماعتي از قبيله بني العزي در برابر خانه كعبه نشسته بودند، ناگاه فاطمه بنت اسد به مسجد در آمد و به حضرت اميرالمؤمنين(ع)، نه ماه آبستن بود و او را درد زائيدن گرفته بود. پس در برابر خانه كعبه ايستاد و نظر به جانب آسمان افكند و گفت: پروردگارا! من ايمان آورده ام به تو و به هر پيامبر و رسولي كه فرستاده اي و به هر كتابي كه نازل گردانيده اي و تصديق كرده ام به گفته هاي جدم ابراهيم خليل(ع) كه خانه كعبه بنا كرده او است، پس سئوال مي كنم از تو، به حق اين خانه و به حق آن كسي كه اين خانه را بنا كرده است و به حق اين فرزندي كه در شكم من است و با من سخن مي گويد و به سخن گفتن خود مونس من گرديده است و يقين دارم كه او يكي از آيات جلال و عظمت تو است، كه آسان كني بر من ولادت او را. عباس و يزيد بن قعنب گفتند كه چون فاطمه از اين دعا فارغ شد ديديم كه ديوار عقب خانه، شكافته شد. فاطمه از آن رخنه داخل شد و از ديده هاي ما پنهان گرديد، پس شكاف ديوار به اذن خدا به هم پيوست و ما چون خواستيم در خانه را بگشاييم چندان كه سعي كرديم، در گشوده نشد. دانستيم كه اين امر از جانب خدا واقع شده و فاطمه سه روز در اندرون كعبه ماند. اهل مكه در كوچه ها و بازارها اين قضيه را نقل مي كردند و زن ها اين حكايت را ياد مي كردند و تعجب مي نمودند. تا روز چهارم رسيد، پس همان موضع از ديوار كعبه كه شكافته شده بود، ديگر باره شكافته شد، فاطمه بنت اسد بيرون آمد و فرزند خود اسدالله الغالب علي بن ابي طالب(ع) را در دست خويش داشت و مي گفت: اي گروه مردم! به درستي كه حق تعالي برگزيد مرا از ميان خلق خود و فضيلت داد مرا بر زنان برگزيده كه پيش از من بوده اند. زيرا كه حق تعالي برگزيد آسيه دختر مزاحم را و او عبادت كرد حق تعالي را پنهان در موضعي كه عبادت خدا در آن جا سزاوار نبود، مگر در حال ضرورت، يعني خانه فرعون. و مريم دختر عمران را حق تعالي برگزيد و ولادت حضرت عيسي(ع) را بر او آسان گردانيد و در بيابان درخت خشك را جنباند و رطب تازه از براي او از آن درخت فرو ريخت و حق تعالي مرا بر هر دو و زيادتي داد و هم چنين بر جميع زنان عالميان كه پيش از من گذشته اند. زيرا كه من فرزندي آورده ام در ميان خانه برگزيده او و سه روز در آن خانه محترم ماندم و از ميوه ها و طعام هاي بهشت تناول كردم و چون خواستم كه بيرون آيم، در هنگامي كه فرزند برگزيده من بر روي دست من بود، هاتفي از غيب مرا ندا كرد كه: اي فاطمه! اين فرزند بزرگوار را "علي" نام كن، به درستيكه منم خداوند علي أعلي و او را آفريده ام از قدرت و عزت و جلال خود و بهره كامل از عدالت خويش به او بخشيدم و نام او را از نام مقدس خود اشتقاق نموده ام و او را به آداب خجسته خود تأديب نموده ام و امور خود را به او تفويض كرده ام و او را به علوم پنهان خود مطلع كرده ام و در خانه محترم من متولد شده است و او اول كسي است كه اذان خواهد گفت بر روي خانه من و بت ها را خواهد شكست و آن ها را از بالاي كعبه به زير خواهد انداخت و مرا به عظمت و مجد و بزرگواري و يگانگي ياد خواهد كرد و اوست امام و پيشوا بعد از حبيب من و برگزيده از جميع خلق من محمد(ص) كه رسول من است و او وصي او خواهد بود. خوشا حال كسي كه او را دوست دارد و ياري كند او را و واي بر حال كسي كه فرمان او نبرد و ياري او نكند و انكار حق او نمايد.(6)

آري، حضرت علي(ع) در چنين روز مبارك و در چنين محل مبارك و با ميزباني خداي سبحان ديده به جهان گشود و جهان هستي را از انوار الهي اش روشن گردانيد. ابوطالب(ع) و فاطمه بنت اسد(س)، در نگه داري و تربيت اين نازنين فرزند، تلاش بليغي به عمل آوردند.

ولي هنوز چند سالي از ولادت با بركتش نگذشته بود كه حضرت محمد(ص) و همسرش خديجه كبري(س) از ابوطالب(ع) و همسرش فاطمه بنت اسد(س) تقاضا نمودند كه نگه داري اين كودك دلربا را به آنان واگذارد.

ابوطالب(ع) و فاطمه بنت اسد(س) به خاطر شدت علاقه و محبت به حضرت محمد(ص)، درخواستش را رد نكرده و نگه داري علي(ع) را به وي سپردند. از آن پس، علي(ع) در دامن مهرانگيز رسول خدا(ص) رشد و تعالي يافت و مراحل تكامل را طي نمود.

او نخستين كسي بود كه به خدا و پيامبرش ايمان آورد و تا آخر عمر شريف خود در اعتلاي كلمه لا اله الا الله و عدالت اسلامي، لحظه اي از پاي ننشست.

زيد بن ارقم روايت كرد: اول من صلي مع رسول الله(ص) علي بن ابي طالب(ع)؛ نخستين كسي كه با رسول خدا(ص) نماز گزارد، علي(ع) بود.(7)

منابع

 1_ خصائص الائمه(ع) (سيد رضي)، ص 39؛ الارشاد (شيخ مفيد)، ص 8

2_ منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 11

3_ الارشاد، ص 8؛ بحارالانوار (علامه مجلسي)، ج 35، ص 179؛ اهل بيت (نوفيق ابوعلم)، ص 191 4

_ خصائص الائمه(ع)، ص 39

5_ الارشاد، ص 8؛ خصائص الائمه(ع)، ص 39؛ منتهي الآمال، ج1، ص 143

6_ منتهي الآمال، ج1، ص 141

7_ أنساب الأشراف (احمد بن يحيي بلاذري)، ج2، ص 8

چرا اصلاح طلبان خطرناكند؟  آشنایی با تفکر اصلاحات

سید محمد خاتمی، رئیس جمهور دولت اصلاحات

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي قرآن

 محمد خاتمی: به قرآن نمی شود استناد کرد.

"در حال حاضر مطالب قرآن با برخی دریافتهای بشری سازگار نیست چرا که احکام آن متناسب با زندگی قبیله ای است. زندگی مورد نظر اسلام زندگی قبیله ای است پس  قرآن کریم برای ما قابل استناد نیست." (کیهان 12/6/87)(ماهنامه کیان بهمن ۷۷)

ح.م. تبریز:  صحت قصه حضرت یوسف در قرآن کریم از محالات است.

( روزنامه صبح امروز، خرداد 78) با مديريت سعيد حجاريان

حبیب الله پیمان:  قرآن قابل نقد عقلی و تجربی است و خود قرآن نیز در آیات بسیاری دعوت به آن نموده است.( هفته نامه پیام هاجر، 23/9/78، ص6)

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي دين و اسلام

محمد خاتمی:اگر دین در برابر آزادی قرار گیرد این دین است که باید محدود شود نه آزادی.

( دانشگاه  تهران 2/3/87)

غلامرضا سالار بهزادی:  تفکر شیعه گری موجب انحطاط مملکت ما و مانعی برای دموکراسی است.( روزنامه صبح امروز، 23/8/78،ص8)

عبدالكريم سروش : این اسلام نه احکام سیاسی،‌ نه احکام اقتصادی و نه احکام حقوقی‌اش قابل استناد نسیت و رسماً باید بگذاریم. ( آریا 28/6/78)

اکبر گنجی در مصاحبه روزنامه تاگس اشپیگل آلمان:  دین یک قسمت از فرهنگ است، حرکت اصلاح طلبان ما عاقبت به جدایی دین از سیاست خواهد انجامید. (کیهان 24/1/79)

محسن سازگارا: هدف ما جايگزين كردن نظام سكولار و لائيك(بي دين) در ايران است.

علیرضا علوی تبار: ما پیشرفت نمیکنیم چون خدا هنوز نمرده است.( یا لثارات 4/3/79 )

محسن کدیور: امروز خدا در جامعه هیچ کاره است.

اگر امروز خدا هم حرفی بزند که با عقل مردم منطبق نباشد نخواهند پذیرفت. امروز خدا در جامعه هیچ کاره است همه کاره مردم اند.   (   دانشگاه تهران 79)

ابراهیم اصغرزاده: علیه خدا هم میتوان تظاهرات کرد. اگر مجوز راهپیمایی به هر گروه بر اساس قانون داده شود اشکال ندارد حتی علیه خدا.( آفتاب امروز 3/6/78 )

عبدالکریم سروش: بعد از پیامبر ولایت خاتمه یافته است. (ماهنامه کیان بهمن 77 )

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي عصمت معصومين

محسن کدیور:معصومین فقط در کلیات و اصول اسوه اند نه در جزئیات و فروع .

( ماهنامه کیان بهمن 77 )

محمد کاظم محمدی اصفهانی:  مردم حق دارند همه مسؤولین را به سؤال کشیده و از آنها انتقاد کنند حتی اگر آن مسؤول، پیامبر و امام معصوم باشد، بلکه به خود خدا هم می­توان اعتراض کرد و او را فتنه گر نامید.( روزنامه ایران، 24/4/79)

محمد سعید حنایی کاشانی:  تراژدی حسین بن علی(ع) مشابه تراژدی­های آنتیگونه، تامس مور و جان پروکتور است.( ماهنامه کیان، فروردین 78)

محمد قوچانی: هیئتهای مذهبی منشا خشونت اند (عصر آزادگان 20/1/79 )

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي ابتذال و فساد

بهروز افخمی:  هنرمند اصیل هم به نحوی به فضای زنده و البته آمیخته به ابتذال نیاز دارد و در یک فضای پاکیزه شده و تحت سانسور از دل و دماغ می­افتد.( کیهان، 2/8/79)

سعید حجاریان : همجنس‌بازی در کشور ما باید آزاد باشد. از جهت حقوقی نباید ممنوع باشد گرچه از نظر اخلاقی زشت است!( روزنامه صبح امروز)

گنجي: همجنس بازي سبكي از زندگي است كه در ايران مورد اجحاف قرار گرفته است.

محمدجعفر هرندی: حذف صحنه های جنسی و مشروب خواری از فیلم ها، هیچ مستند شرعی ندارد؛ (هفته نامه آبان، 9/11/78)

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي غرب و صهيونيسم

محمد خاتمی : شما برای‌ این‌که‌ بتوانید پیشرفت‌ بکنید، راهی‌ جز راه‌ غرب‌ ندارید و راه‌ غرب‌ یعنی‌ پذیرش‌ خرد غربی . .( آریا 28/6/78)

مهاجراني وزير فرهنگ خاتمي:در مورد هولوكاست ميگويد اگر حتي يك بچه يهودي كشته شده باشد اين بزرگترين فاجعه است. هولوكاست حقيقت دارد.( مهاجراني وزير فرهنگ دوره خاتمي هم اكنون كارشناس بنياد انستيتو واشنگتن (صهيونيستي ترين نهاد آمريكايي) مي باشد)

عطاءالله مهاجرانی: سر دادن شعار مرگ و آتش کشیدن پرچم آمریکا، اعمالی زشت و وحشیانه است !!! (جبهه، 30/5/78)

محسن سازگارا: پدر معنوي اصلاحات ، كارل پوپر(صهيونيست) است.

محمد رضا خاتمی : هرکس پیام دوم خرداد را درک نکرده است، باید کنار برود . هرکس که با اصلاحات نیست، نابود شود.( در مشهد در تبلیغات دوره هشتم انتخابات)

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي حجاب

محمد خاتمی:مشکل این نیست که زنان چگونه لباس بپوشند مشکل این است که زنان بتوانند در عرصه های مختلف حضور داشته باشند.(همبستگی 16/8/ 79) 

تفكرات اصلاح طلبان در باره ي امام خميني

 اکبر گنجی: خمینی متعلق به موزه تاریخ است.(کیهان 24/1/79 )

خدایا آنان را که یاریشان نمودند و آنان که سکوت کردند هدایت کن و بیامرز و آنان که هنوز دست بردار و قابل هدایت نیستند رسوا و ریشه کن بفرما 

آمین رب العالمین